عشقهای زودهنگام و شدت یافته معمولا مشکل ایجاد میکنند. فردی که فکر میکند اگر معشوق کسی نشود، بسیار بدبخت و بیچاره است معمولا گرفتار عشقهای ناسالم میشود. فردی که به طرف مقابلش حکم میکند که تو باید فقط عاشق من باشی و نمیتوانی حتی به اشیا یا فعالیتهای خود عشق بورزی نیز عشقی ناسالم را تجربه خواهد کرد.
عشق بیقید و شرط به طوری که (هر کاری کردم باید مرا دوست داشته باشی)، عکسالعملهای تند در مواقعی که با عدم عشق متقابل روبهرو میشویم، سیری ناپذیری در انتخاب عاشق و معشوق به طوری که فرد به یک نفر اکتفا نکند، ناتوانی در عشق ورزیدن بهطوری که فرد بهرغم داشتن عشق نتواند آن را به شکل مناسب ابراز کند، ترس از پذیرفته نشدن و این تفکر که من ارزش عشق را ندارم، ترس از وابستگی، اجبار در عشق متقابل به این صورت که (چون من عاشق توام پس تو نیز باید عاشق من باشی)، جلب ترحم و دلسوزی در رابطه مثلا با مریض جلوه دادن خود، توسل به تهدید در اجبار فرد به ایجاد رابطه مثل تهدید به خودکشی و... خواسته من به خواستههای تو و دیگران ارجحیت دارد (باید همیشه مرا در اولویت قرار دهی) و من همیشه مهمترین فرد در زندگی تو هستم همه اینها از مصادیق عشقهای ناسالم است.
ریشه عشقهای ناسالم در بچگی و روابط ما با والدینمان است. وقتی نیازهای ما در رابطه با والدین بخوبی ارضا نشود و محبت کافی ندیده باشیم، بهطور ناخودآگاه عشق به والدین را در بیرون جستجو میکنیم و میخواهیم کمبودها و معایبی که در روابط با والدینمان داشتهایم، در روابط عاشقانه خود جبران کنیم.
رابطه بین ما و والدینمان دلبستگی است. دلبستگی یک اتفاق است که بین کودک و مراقب مستقیمش که معمولا مادر است، میافتد. این دلبستگی میتواند به اشکال مختلف باشد و نسبت به شکل آن در ما مشکلاتی ایجاد کند یا باعث رشد ما شود.
هرگونه مشکلی در روابط ما با والدینمان در دوران بچگی روی روابط ما در بزرگسالی تاثیر میگذارد. اگر کسی در ارتباط عاشقانهاش دچار مشکل است، باید ارتباطش را با والدینش در کودکی و بزرگسالی بررسی کند و مشکلات را حل کند، حتی گاهی نیاز به رواندرمانی و بررسی گرههای روحی در خردسالی لازم میشود که باید از یک متخصص کمک گرفت
انواع دلبستگی
دلبستگی ایمن: وقتی ما با والدین خود دلبستگی ایمن پیدا میکنیم که محبت و مراقبت و صمیمیت و اعتماد بین ما برقرار است و والدین تمام نیازهای عاطفی کودک خود را ارضا میکنند (البته این روند در سنین مختلف متفاوت است و تقریبا تا 2 سالگی به تمام نیازها باید پاسخ مثبت داد و بعد از آن شکل پاسخ به نیازها متفاوت میشود) در این حالت ما در بزرگسالی بهطور مناسبی وارد روابط میشویم، چرا که با والدین خود مشکلی در زمینه دلبستگی نداریم.
دلبستگی دوری جو: اما اگر والدین پر توقع، بیاعتنا و عیبجو داشته باشیم در روابط خود نیز دچار شک و تردید به محبت و احساس افراد میشویم، چرا که همواره به احساس والدین خود نیز نسبت به خودمان مشکوک بودهایم.
دلبستگی مقاوم: اگر والدین غیرقابل پیشبینی و غیرمنصف باشند، احساسهای شدید که در پس آن حسادت و ترس و خشم است در بزرگسالی حاصل میشود.
هرگونه مشکلی در روابط ما با والدینمان در دوران بچگی روی روابط ما در بزرگسالی تاثیر میگذارد. اگر کسی در ارتباط عاشقانهاش دچار مشکل است، باید ارتباطش را با والدینش در کودکی و بزرگسالی بررسی کند و مشکلات را حل کند، حتی گاهی نیاز به رواندرمانی و بررسی گرههای روحی در خردسالی لازم میشود که باید از یک متخصص کمک گرفت.
باورهای غلط و عشقهای بیسرانجام
بسیاری از افراد درباره عشق اشتباه فکر میکنند و باورهای غلطی در مورد آن دارند که باعث بروز مشکل در روابط آنها میشود که برخی آنها عبارتند از:
1ـ عشق حقیقی بر همه چیز فائق میآید. (عشق که باشد همه چیز مهیاست و هر اختلافی را میتوان حل کرد).
2ـ عشق در نگاه اول. (من با اولین نگاه عاشق او شدم).
3ـ عشق فقط یک بار. (فقط یک فرد وجود دارد که نیمه گمشده من است و اگر رابطهام با معشوقم به هم بخورد دیگر کسی نیست که بتوانم با او ارتباط برقرار کنم).
4ـ معشوق مسوول برآورده کردن همه نیازهاست. (معشوق من باید تمام نیازهای من را بر طرف کند و باید جای همه کس را برایم در زندگی پر کند، بهطوری که من دیگر نیازی به دوست و خانواده و... نداشته باشم).
5 ـ جاذبه جنسی همان عشق است.
برخی عشقها بی سر انجامند مثل عشق نابرابر و یک طرفه. عاشق تواناییهای بالقوه شدن (فردی که با هوش است ولی بیکار)، عشق به عنوان نجات طرف مقابل (عاشق افراد ناتوان شدن برای کمک به آنها مثل یک فرد معتاد)، عشق به عنوان معلم و شاگردی (یادگیری یک طرفه از یک فرد)، عشق به دلایل بیرونی (تحت فشارهای اجتماعی و خانوادگی)، عشق با حداقل تفاهم (بدون هیچ چیز مشترک)، انتخاب براساس کمبودهای روابط قبلی (مقایسه با رابطههای قبلی)، عشق بدون دسترسی به معشوق (عاشق کسی شدن که در کشور دیگری زندگی میکند)، این عشقها به احتمال زیاد به سرانجام نمیرسند و افراد را دچار مشکلات متعددی در روابط و زندگی میکنند.
وقتی به عشق فکر میکنیم همیشه داستانهای زیبا و افسانههای عاشقانه به یادمان میآید، اما باید به یاد داشته باشیم که عشق در زندگی واقعی با عشق در فیلمها و داستانها متفاوت است و ممکن است گاهی زندگی ما را بسیار لذتبخش یا بسیار زجرآور کند، پس کمی آهستهتر و محتاطتر در مسیر پر خطر عشق گام برداریم.
نظرات شما عزیزان: